de Volkskrant

De Volkskrant sprak de nieuwe directeur, Annabelle Birnie.

De kunstenaar (59) lijkt met elk kinderboek aan een nieuwe carrière te beginnen.

Paul Onkenhout en John Schoorl schrijven elke week over een liedje waarvan de titel alleen uit een voornaam bestaat. Deze week: wie was die Alison van Elvis Costello nou?

Terwijl Farmers Defence Force met een dubieus logo en tractoren massief als tanks het begrip van burgers voor de boerennoden tracht plat te walsen, is het juist de door die militante club bespuugde publieke omroep die nuance brengt. Op gebalanceerde en soms zelfs ontroerende wijze maakt die met de documentaireserie De boerenrepubliek inzichtelijk hoe de agrarische sector is gemangeld tussen politieke besluiteloosheid, grijpgrage banken en multinationals, bestuurlijk onvermogen en burgerlijk o...

Sinds de aankondiging een paar maanden terug dat Péter Szalays standbeeld een kunstwedstrijd van het negende district had gewonnen, regent het dreigementen en woedende reacties uit extreem-rechtse hoek. Want in het Boedapest van Orbán is geen plaats voor een mini-Vrijheidsbeeld in regenboogkleuren dat knielt als een American Football-speler.

‘Virussen en bacillen, ooit bestonden die niet, maar nu vreten ze ons aan. Alles is broos en oververfijnd en het subhumane bedreigt ons steeds meer. Ooit waren wij heer van de schepping, nu zijn we slaaf van de omstandigheden.’ Het is geen fijne boodschap waarmee Renze zijn entree maakt bij zijn kersverse schoonfamilie. Hij is de nieuwe vriend van de veel jongere Tommelin, die hem op de verjaardag van zijn vader bij zijn familie introduceert. Die verjaardag loopt anders af dan verwacht.

De mooiste koralen werden zo grandioos gezongen dat je niet anders kon dan terugspoelen.

Met veel verteltalent en rijke details wekt biograaf Jan Swafford het overbekende verhaal van Mozart opnieuw tot leven. Bovenal wil hij aantonen dat de componist een diep gelukkig mens was.

‘Ze leken uit het niets op te wellen; ontloken in de wat klamme luwte van de lucht stroomden ze zachtjes voort, alsof ze van de muren sijpelden, van de omtraliede bomen, de bankjes, de vuile stoepen, de parkjes.’ Tropismen van Nathalie Sarraute (1900-1999) gaf de literatuur in de jaren vijftig een flinke zwieperd. Maar dit boek, dat zo kenmerkend is voor de nouveau roman die toen opkwam, verscheen al in 1939. Het werd toen nauwelijks opgemerkt. De wereld was duidelijk niet toe aan deze ‘roers...

We zijn met zeventien miljoen bondscoaches, met zeventien miljoen virologen, met zeventien miljoen stuurlui op sociale media terwijl iemand anders het schip vlot trekt, maar zijn we ook met zeventien miljoen denkers? We weten graag alles beter dan de ander, maar ik hoor nooit iemand zeggen: ‘Ik denk beter.’ Gelukkig is het sinds donderdag 1 april de Maand van de Filosofie. Beter misschien: de maand van de liefde voor wijsheid, dat klinkt meteen wat gezelliger. Daar mogen we allemaal aan meedo...

Matthijs van Nieuwkerk kiest om de week een boek uit de stapel nieuw verschenen werk. Deze week het Verzameld werk van Willem Elsschot: ‘En weg ben je.’

Waarom doen oesters soms aan komkommer denken? Hoe kan wijn naar een zweterig zadel smaken? Schrijver en voedsel­expert Harold McGee was altijd ­al gefascineerd door de herkomst van aroma’s. Meer dan tien jaar werkte hij aan een bijna alomvattende geurengids, die nu in ­vertaling verschijnt.

Wat moet u deze week lezen volgens onze Boekenraad? Vandaag Daan van der Valk van boekhandel De Vries Van Stockum in Haarlem.

Hij had er maanden op moeten wachten, onder erbarmelijke omstandigheden. Maar in december 1763 arriveerden er twee schepen uit Nederland, met verse troepen. Eindelijk kon Wolfert van Hoogenheim, gouverneur van Berbice, in de tegenaanval. Hij zou ‘onze trouw gezinde negros slaaven van de dwang en woede der rebellen redden, verlossen en teregt brengen’. Berbice was een uithoek van het Nederlandse koloniale bezit. Een moerasrivier, in het huidige Guyana, waarlangs zich wat armzalige plantages be...

Het is vaak zo druk in huis, klaagt mevrouw Van Eyck. Zo vol onbekende mensen, soms in 17de-eeuws kostuum, soms militairen. Ze zijn rumoerig, geven feestjes, maken muziek. Mevrouw Van Eyck wordt er onrustig van. Ze geeft desgevraagd toe dat ze best niet echt kunnen zijn. Maar voor haar zijn ze levensecht. De vrouw is door haar neuroloog doorverwezen naar de psychiater. Ze heeft al jaren parkinson, maar dit is nieuw.

Van wat Nop Maas als biograaf van Gerard Reve allemaal heeft moeten doorstaan, rijzen je haren te berge. Dat had niet zozeer te maken met Reve zelf – al was het contact gecompliceerd, wat nog erger werd toen de Volksschrijver ging dementeren in de jaren voor zijn dood op 9 april 2006 – maar vooral met diens levensgezel Joop Schafthuizen, alias Matroos Vosch, het ‘Anusje van Alles’. In Uren met Joop Schafthuizen heeft Maas zijn dagboekaantekeningen uit de periode 1998 tot 2013 gepubliceerd die...