Ik zie, ik zie, wat jij niet ziet

Op de gevel van een huis vlakbij Utrecht Centraal Station stond ooit in grote letters: 'Niets is wat het lijkt, als je maar goed kijkt.' Als student fietste ik hier bijna dagelijks langs en probeerde ik de woorden in mijn geheugen te prenten. Het is zo’n zin die elke keer een zacht tikje tegen je gedachten geeft, een duwtje naar links of rechts. En ook al is het pand inmiddels gesloopt en zijn de letters verdwenen, de zin woont nog steeds huurvrij in mijn hoofd. En dat is oké, want hij houdt ...